ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ

Όχι πως το Κέντρο Εκπαίδευσης Κοινωνικής Υποστήριξης και Κατάρτισης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΚΕΚΥΚΑμεΑ) του νομού θα είχε διαφορετική τύχη από τα λοιπά ΚΕΚΥΚΑμεΑ. Ο υπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, φαίνεται ότι πήρε το μήνυμα από επανωτά δημοσιεύματα εφημερίδων και τις καταγγελίες που ήτα κατατεθειμένες στο γραφείο του από το τέλος του 2007 και αφορούσαν τα κακώς κείμενα στο ΚΕΚΥΚΑμεΑ Ν. Αργολίδας και αποφάσισε να δρομολογήσει τις διαδικασίες αλλαγής του προέδρου του Κέντρου.
Γίνεται φανερό ότι ο κ. Σωτήριος Ματράγκος δεν διέθετε τα προσόντα που θα τον έκαναν ικανό να διαχειριστεί έναν εξαιρετικά ευαίσθητο χώρο και οι πρακτικές του δημιουργούσαν αδικίες επιζήμιες για το Κέντρο και το Αναπηρικό Κίνημα του νομού.
Για την αποδιοργάνωση του συστήματος κοινωνικής φροντίδας και με παράδειγμα και το ΚΕΚΥΚΑμεΑ Αργολίδας κάνουν λόγο σε επερώτηση 26 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στην οποία μεταξύ των άλλων αναφέρουν:
"Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από την Κυβέρνηση της Ν.Δ.. και στο διάστημα αυτό παρακολουθούμε την συνεχιζόμενη «οπισθοχώρηση» του εθνικού συστήματος κοινωνικής φροντίδας στη χώρα μας. Το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας που με μεγάλο κόπο και με θυσίες του ελληνικού λαού, οικοδόμησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, κινδυνεύει από πλήρη απαξίωση. Επί των ημερών της διακυβέρνησης της ΝΔ όχι μόνο δεν έχει υπάρξει η παραμικρή βελτίωση στο τομέα της πρόνοιας αλλά αντίθετα καταγράφεται η συνειδητή υποβάθμιση του υφιστάμενου συστήματος, με επιπτώσεις τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Πολλές δομές και κυρίως οι περιφερειακές, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, με το μέλλον να προβλέπεται ακόμη πιο ζοφερό.

Οι βαρύγδουπες εξαγγελίες για αναβάθμιση του συστήματος κοινωνικής φροντίδας τόσο από τον Πρωθυπουργό της χώρας - ο οποίος από το ΠΙΚΠΑ Βούλας το Μάιο του 2004 τόνιζε πως «στο επίκεντρο της πολιτικής της ΝΔ, είναι ο άνθρωπος», προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα την αναμόρφωση των παρεχόμενων υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας - όσο και από τους κ.κ. Ν. Κακλαμάνη και Δ. Αβραμόπουλο, έχουν μείνει «στο ράφι». Την ίδια στιγμή οι υπηρεσίες κοινωνικής φροντίδας «στενάζουν» από τις ελλείψεις προσωπικού και πόρων, και από την αδιαφορία της Πολιτείας να δώσει συγκεκριμένες λύσεις στα κατά περίπτωση προβλήματα.
Η όποια δράση της Κυβέρνησης στο τομέα της Πρόνοιας και της Κοινωνικής Φροντίδας περιορίζεται σε διοργανώσεις πομπωδών εκδηλώσεων φιλανθρωπίας και τηλε-μαραθωνίων, στηριζόμενη σε διάφορους μη κερδοσκοπικούς φορείς και εθελοντικές οργανώσεις καθώς και σε παρεμβάσεις στελεχών της στις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές προκειμένου να διαφημίζουν την «κοινωνική τους ευαισθησία», συνήθως υποσχόμενοι διευθετήσεις που εν συνεχεία είτε τις «ξεχνούν» είτε δεν έχουν τα μέσα για να τις κάνουν πράξη.»

Και αφού αναφέρουν παραδείγματα για να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω ρωτούν:
«1. Για την εγκατάλειψη της Πρόνοιας και της Κοινωνικής Φροντίδας στη χώρα μας.

2. Για την απουσία συγκεκριμένων παρεμβάσεών ώστε να εκλείψουν τα παραπάνω περιγραφέντα φαινόμενα.

3. Για την υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση του συστήματος κοινωνικής προστασίας και των δομών αυτού.

4. Για την απουσία συγκεκριμένου σχεδιασμού για τα προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» και τις υπόλοιπες κοινωνικές δομές που υλοποιούνται από τη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

5. Για την μη ολοκλήρωση του προνοιακού χάρτη της χώρας.

6. Για τον μη ακριβή καθορισμό των ευπαθών κοινωνικών ομάδων και των υποχρεώσεων του κράτους προς αυτές.

7. Για την απουσία σχεδιασμού και νέων μέτρων για τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες.

8. Για την απουσία ενιαίας, κεντρικής, μακροπρόθεσμης στρατηγικής στον τομέα της Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

9. Για την αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων της Ν.Δ. και την εφαρμογή μετεκλογικής πολιτικής που ξηλώνει το δίχτυ κοινωνικής προστασίας από τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.»

Η αλλαγή του προέδρου είναι ένα πρώτο βήμα. Όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Γιατί στον ευαίσθητο αυτό χώρο το πρώτο που απαιτείται είναι η αγάπη και η θυσία για το Άτομο με Ειδικές Ανάγκες, Τα λόγια τάχουμε χορτάσει. Έργα και ειλικρινής αλληλεγγύη χρειάζεται. Τα Κέντρα αυτά δεν δημιουργήθηκαν για να διοριστούν κάποιοι διευθυντές και κάποιοι να κονομήσουν από συγκεντρωμένες πωλήσεις προϊόντων και προμηθειών.

ΤΕΥΧΟΣ 428, ΜΑΡΤΙΟΣ 2008

Σε αυτό το τεύχος γράφουν:
Γιάννης Ρηγόπουλος
Δημήτρης Κοδέλα;
Γιώργος Αντωνόπουλος
Μπάμπης Αντωνιάδης
Κώστας Πολίτης
Ι. Ρούμπος-Κουτσούρης
Έλενα Σκαρπίδου
Λευτέρης Τζόκας
Δήλωση: Γιάννη Μανιάτη
Αφιέρωμα: Πολίτες με αναπηρία

ΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΑΒΑΛΟ

Την επιτακτική ανάγκη της πλήρους λειτουργίας του δικτύου του Αναβάλου στην Αργολίδα επισημαίνει για άλλη μια φορά ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, καθ. Γιάννης Μανιάτης, καταθέτοντας ερώτηση στη Βουλή προς τους αρμόδιους Υπουργούς: ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γ. Σουφλιά, Οικονομίας & Οικονομικών, κ. Γ. Αλογοσκούφη και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Αλ. Κοντό.Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:"Κύριοι Υπουργοί,Το αρδευτικό δίκτυο του Αναβάλου στην Αργολίδα αποτελεί ουσιαστικά τη μοναδική πηγή οργανωμένης παροχής αρδευτικού ύδατος σε σημαντικό μέρος των αγροτικών εκτάσεων του νομού. Σύμφωνα, όμως, με πληροφορίες, η κατάσταση που επικρατεί σήμερα, μόνο ως απαράδεκτη μπορεί να χαρακτηριστεί, με δεδομένο ότι ήδη η χώρα και ιδιαίτερα ο νομός Αργολίδας αντιμετωπίζουν μία από τις χειρότερες χρονιές στο ζήτημα της επάρκειας υδάτινων πόρων για άρδευση και ύδρευση.Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν τεθεί στη διάθεσή μου:α) Όλο το δίκτυο λειτουργεί από τον Ιανουάριου του 2007 με μία μόνο αντλία, παρά το γεγονός ότι είχαν υπάρξει πρωτοβουλίες για την επιδιόρθωση των άλλων δύο, αναγκαίων για την πλήρη λειτουργία του συστήματος, αντλιών.β) Το έργο επέκτασης του δικτύου προς μη αρδευόμενες περιοχές και συντήρησης μέρους του ήδη υφιστάμενου δικτύου, που με πολλές τυμπανοκρουσίες είχε προβληθεί ένα χρόνο πριν τις εκλογές ως μεγάλο έργο, είναι άγνωστο σε ποιο στάδιο βρίσκεται.Ερωτάται ο κ. Υπουργός,1. Είναι αληθές ότι το αρδευτικό έργο του Αναβάλου συνεχίζει να λειτουργεί εδώ και ένα έτος με μία μόνο αντλία, γεγονός που ουσιαστικά συνιστά εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης σε βάρος στοιχειωδών αναγκών άρδευσης των αγροτών του νομού Αργολίδας; Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η διαδικασία επιδιόρθωσης των άλλων δύο αντλιών, γιατί μέχρι σήμερα δεν βρίσκονται σε λειτουργία και πότε προβλέπεται να τεθούν;2. Σε ποιο στάδιο βρίσκεται η πορεία εξέλιξης του έργου επέκτασης και συντήρησης του δικτύου με βάση τις προηγούμενες αποφάσεις και εγκρίσεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου; Πότε προβλέπεται να ολοκληρωθεί το έργο, ποιες είναι αναλυτικά οι εκτάσεις που πρόκειται να εξυπηρετηθούν και για ποιο λόγο υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στην ολοκλήρωσή του;3. Προβλέπεται η χρηματοδότηση από εθνικούς πόρους, ή από το ΕΣΠΑ 2007-2013 του έργου της επέκτασης του δικτύου σε όλη την Αργολίδα, καθώς επίσης και της λήψης μέτρων για τη χρήση μέρους του νερού του Αναβάλου που χάνεται στη θάλασσα για χρήση του ως νερού ύδρευσης, σύμφωνα με σχετική πρόταση που έχει κατατεθεί από την ΤΕΔΚ Αργολίδας στην Περιφέρεια Πελοποννήσου; Ποια είναι τα αντίστοιχα χρονοδιαγράμματα και προϋπολογισμοί

ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Νέος πρόεδρος στο ΚΕΚΥΚΑμεΑ Αργολίδας ορίστηκε ο γιατρός Κώστας Ντρούλιας και αντιπρόεδρος ο λογιστής Πάρης Γκολέμης.

Τεύχος 426-427

Σε αυτό το τεύχος γράφουν:
Αγγελίνα Χατζοπούλου
Γιώργος Κόνδης
Γιάννης Σαρρής
Διογένης Μαλτέζος
Λεφτέρης Μπαρδάκος
Βασίλης Τσιλιμίγκρας
Κώστας Δανούσης
Ηλίας Κόνδης

Editorial

«Σεβόμεθα το αναφαίρετο δικαίωμα της απεργίας. Ποιος όμως θα πληρώσει τις ζημιές και τις ταλαιπωρίες;»Λένε οι «κανονικοί» πολίτες. Οι βολεμένοι και οι σπιτούχοι.Κάνουν πως δεν ξέρουν ότι κάθε απεργία εμπεριέχει σαν βασικό και νόμιμο χαρακτηριστικό της τη ζημιά. Από μια απεργία πλήττονται όχι μόνο οι εργοδότες αλλά εμμέσως και οι καταναλωτές του προϊόντος που σταματά προσωρινά να παράγεται και να διατίθεται ή της υπηρεσίας που παύει να παρέχεται.Και εδώ μπαίνουν στο σκηνικό οι αγανακτισμένοι πολίτες. Οι αγανακτισμένοι πολίτες είναι τόσο παλιό φαινόμενο όσο και οι απεργοσπάστες. Και οι αντιδράσεις τους είναι πάντα προς λάθος αποδέκτη. Και ενώ ο υπεύθυνος για την ταλαιπωρία τους είναι ο εργοδότης, αυτοί στρέφονται προς τους υπαλλήλους, ιδιωτικούς και δημόσιους, που αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες μισθωτής εργασίας. Και που αν νικήσουν θα καλυτερεύσουν τα πράγματα για όλους. Αν χάσουν οι συνέπειες θα είναι αρνητικές για όλους τους μισθωτούς. Και τους αγανακτισμένους πολίτες. Που δυστυχώς για αυτούς είναι ήδη συμβιβασμένοι.